ਗ਼ਜ਼ਲ
ਬੀਤੀ ਜੋ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਤੇ , ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਕੇ ।
ਸ਼ਿਅਰਾਂ ਚ ਲਿਖ ਰਿਹਾ ਹਾਂ , ਸ਼ਬਦਾਂ ਚ ਉਹ ਪਰੋ ਕੇ ।
ਜੇ ਦਿਲ ਚ ਪਿਆਰ ਹੈ ਤਾਂ , ਦਸ ਜਾ ਕਰੀਬ ਹੋ ਕੇ ,
ਕੀ ਵੇਖਦਾ ਤੂੰ ਯਾਰਾ , ਮੁੜ-ਮੁੜ , ਖਲੋ-ਖਲੋ ਕੇ ।
ਮੱਕੇ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ , ਕੀ ਲੈਣ ਜਾਵਾਂ ਕਾਸ਼ੀ ,
ਮੈਂ ਯਾਰ ਵੇਖ ਲੈਨਾਂ , ਪਲਕਾਂ ਦੇ ਬਾਰ ਢੋ ਕੇ ।
ਨਾ ਦਿਨ ਨੂੰ ਚੈਨ ਆਵੇ , ਨਾ ਨੀਂਦ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੀ ,
ਉਹ ਤੀਰ ਨੈਣਾਂ ਵਾਲੇ , ਐਸੇ ਗਿਆ ਚੁਭੋ ਕੇ ।
ਵੇਖੇਗਾ ਜੋ ਵੀ ਤੈਨੂੰ , ਆਖੇਗਾ ਬੇਵਫ਼ਾ ਹੀ ,
ਲੰਘੇਗਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੂੰ , ਮਿੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਲੁਕੋ ਕੇ ।
ਮਹਿਬੂਬ ਮੇਰਾ ਆਇਆ , ਜਦ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਪਿੱਛੋਂ ਘਰ ਨੂੰ ,
ਦਰ ਤੋਂ ਲੰਘਾਇਆ ਸੀ ਮੈਂ , ਹੰਝੂ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਚੋ ਕੇ ।
ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਆਖਿਆ ਸੀ ਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰ ਦਿਲਾ ਤੂੰ ,
ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਸੁਣਾ ਰਿਹਾ ਏ , ‘ਦਰਦੀ’ ਨੂੰ
ਹਾਲ ਰੋ ਕੇ ।
ਸਰਬਜੀਤ ਦਰਦੀ
ਕੋਟਲੀ ਥਾਨ ਸਿੰਘ
ਜਲੰਧਰ
ਮੋ : 9914984222