ਮਹਿਕਦਾ ਫੁੱਲ ਮੋਹਾਲੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਲੰਗੇ ਵਕ਼ਤ ਦਾ ਰਾਹ ‘ ਤੇ ਖੇਤੀ ਦਾ ਚਮਤਕਾਰ ਕੁਝ ਵਕ਼ਤ ਲਈ ਦਿਖਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।ਨਿਰਮਲ ਚੰਦ ਮੋਹਾਲੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਾਸੀ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਕ਼ਤ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਵੀ ਸੀ।ਇੱਕ ਕਿਸਾਨੀ ਤੌਰ ‘ ਤੇ ਵੇਖਿਆ ਜਾਵੇ ਜਨੂੰਨ ‘ ਤੇ ਕਨੂੰਨ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਅਸੂਲ ਸੀ।ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦਾ … Read more
ਕਿਸੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੀ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਨਵਾ ਗ੍ਰੰਥੀ ਰਖਣ ਲਈ ਇਕ ਮੀਟਿੰਗ ਬੁਲਾਈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਾਹਿਬ , ਸੈਕਟਰੀ , ਖਜਾਨਚੀ ਤੇ ਹੋਰ ਕਈ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸਾਰੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਆ ਕੇ ਬਹਿ ਗਏ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਜੀ ਬੋਲੇ** ਹੰਜੀ ਦੱਸੋ ਫਿਰ ਗ੍ਰੰਥੀ ਕਿੱਦਾ ਦਾ ਹੋਵੇ ਇੱਕ ਬੋਲਿਆ … Read more
ਜਿੰਦਗੀ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨਵੀਂ ਸਵੇਰ ਲੈ ਕੇ ਉੱਠਦੀ ਹੈ।ਜਿਸਨੂੰ ਅਪਣਾ ਕੇ ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਅਨੰਦ ਮਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਕੁਝ ਹੱਦ ਹੀ ਜਾਣੂ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਕਿੱਸੇ ਜਿਸਦਾ ਅਸਰ ਅੰਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਅਪਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਲਾਤ ਤਾਂ ਹਰ ਘਰ ਹਰ ਸੜਕ ਤੇ ਮਿਲ ਜਾਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਲੋਕ ਸਾਂਝੀ ਵਿਰਾਸਤ ਵਾਂਗ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣਾ … Read more
ਹਰ ਕੋਈ ਜਿੰਦਗੀ ਕੁਝ ਇੰਝ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਵਕ਼ਤ ਨਾਲ ਜਿਊਂਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ ਕਦਰ ਵੱਡੇ ਬਜੁਰਗਾਂ ਦੀ ਆਪ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅੱਜ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਮਕਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਕਾਊ ਹੋ ਗਈ ਜਮੀਨ ਲੱਖਾਂ ਦੀ,ਹਰ ਕੋਈ ਪੈਸਾ ਪੈਸਾ ਮੰਗ ਖਾਣਾ ਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਵਿਤਕਰੇ ਨਹੀਂ ਸਾਂਭ ਸਕਦੇ ਅਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜਿੰਦਗੀਂ ਬਥੇਰੀ ਅਾ ਪਰ ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਕਿਹੜੀ ਅਾ,ਜਿੱਥੇ … Read more
ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਦੀ ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਰਜ ਪੂਰਾ,ਇੱਥੇ ਰੁੱਲਦੀ ਹੈ ਦੁਨੀਆ ਕਿਸਮਤ ਮਾਰੇ ਦੀ.. ਜਿੱਥੇ ਲੜ੍ਹਨਾ ਤਾਂ ਖੁਦ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਖੁਦ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਨੂੰ ਸਹੀ ਸਾਬਿਤ ਕਰਨਾ ਖੁਦ ਲਈ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਜਿੰਦਗੀ ਕੋਈ ਝੂਠੇ ਕੇਸ ਵਾਂਗ ਨਿਪਟਾਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਇਸਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ … Read more
ਰੋਪੜ ਜਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਬੇਲਾ ਚੌਕ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ।ਇੱਕ ਬਜੁਰਗ ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਲਾਉਂਦਾ ਸੀ।ਇਹ ਗੱਲ ਕੁਝ ਨੌ ਮਹੀਨੇ ਹੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ।ਮੈ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।ਮੈਨੂੰ ਗੱਡੀ ਦੀ ਕਾਗਜੀ ਕਾਰਵਾਈ ਲਈ ਰੋਪੜ ਆਣਾ ਸੀ।ਜਦੋਂ ਮੈ ਰੋਪੜ ਸ਼ਹਿਰ ਪਹੁੰਚਿਆ,ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਨਜਰ ਇਕ ਬਜੁਰਗ ਤੇ ਪਈ ਸੀ।ਇਸ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈ ਗੱਡੀ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਸੀ।ਮੈ ਮੋਬਾਈਲ ਨੰਬਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਕਾਲ … Read more
ਕੁਝ ਬਣ ਕੇ ਸੁਪਨਾ ਪਾਰ ਲਗਾਵਣ, ਬਾਪੂ ਜੀ ਦਾ ਮਾਨ ਵਦਾਈਂ। ਕੁਝ ਕਰ ਨਾ ਸਕਿਆ ਬਾਪੂ ਰੋਵੇ, ਪੁੱਤ ਜਵਾਨ ਨੂੰ ਕਰੇ ਦੁਆਈਂ। ਸੋਚ ਕੱਲੀ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਓਲਾ, ਪੁੱਤ ਖਵਾਇਸ਼ ਨਾ ਪੂਰੀ ਲਾਈ। ਨਾ ਨਸ਼ਾ ਮੁਕਤ ਵਕ਼ਤ ਦੇ ਗਿਆ ਪੋਲਾ, ਤਿੰਨ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗੱਲ ਸਮਝਾਈ। ਵੰਗਾਰ ਬਣ ਕੇ ਟੁੱਟ ਪੈਂਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ, ਉਸ ਵਕ਼ਤ ਨਾ ਗਿਆਨ ਹਜੂਰੀ … Read more
ਦੁੱਖੀ ਹਿਰਦੈ ਕੀ ਮਨ ਮੈ ਸਮਝਾਵਾਂ, ਜਿੰਦਗੀ ਉਂਝ ਉਲਝੀ ਪਈ ਵਿੱਚ ਕਥਾਵਾਂ। ਰਾਹ ਸੁੱਕੇ ਪੱਤੇ ਰੁੱਲ ਖਿੰਡ ਗਏ, ਭਾਰੀ ਲੱਗਣ ਰੁੱਤ ਸਰਦ ਹਵਾਵਾਂ। ਹੋਸ਼ ਸੰਭਾਲੀ ਜਿੰਦਗੀ ਹੋ ਗਈ ਜਾਲੀ, ਇੱਥੇ ਫ਼ਕੀਰ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਉੱਜਵਲ ਨਾ ਥਾਵਾਂ। ਰੁੱਤ ਅੈ ਆਸ਼ਕ ਵਿੱਚ ਮੁਰੀਦ ਸਾਂ, ਉਸ ਦਰ ਸਾਈਂ ਮੈ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਵਾਂ। ਰਤਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਦੁੱਖ ਮਨ ਨਾ ਲੱਗਦਾ, ਕਹਿ … Read more
